Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Δεν χρειάζονται μεγάλες αναλύσεις για τη γκέλα του ΟΦΗ στο Αλκαζάρ.
Είναι απλό: Η μπάλα δεν μπήκε!
Στα τελευταία παιχνίδια, ακόμα και ο αποδεκατισμένος ΟΦΗ είχε απλόχερα το εύκολο γκολ.
Τρία μπαλάκια, με τον ΑΟΧανιά/Κισσαμικό, άλλα τρία με τη Δόξα Δράμας, δυο στο Αίγιο και άλλα τρία στην Καλαμαριά!
Ο Δημήτρης Μάνος να είναι καλά με τα 8 γκολ σε 16 μέρες και στον ΟΦΗ πήγαιναν όλα πρίμα!
Στη Λάρισα, ο Μάνος δεν σκόραρε, ο φορμαρισμένος Κουτσιανικούλης φάνηκε κουρασμένος και ο ΟΦΗ δεν κατάφερε να κερδίσει.
Εχασε ένα παιχνίδι στο οποίο και η ισοπαλία θα τον αδικούσε!
Η μπάλα δεν ήθελε να μπεί.
Ακόμα και η ρέντα του Μάνου, σταμάτησε, στη φάση του 78’ όταν ο επιθετικός του ΟΦΗ «κατέβασε» ιδανικά τη μπάλα από τη σέντρα του Κοιλιάρα και με ένα κεραυνό, πήγε να τινάξει τα δίχτυα!
Η μπάλα «τράνταξε» το οριζόντιο, χτύπησε στο έδαφος και έφυγε!
Ο ΟΦΗ μπορεί να έχασε ένα ολόκληρο 45λεπτο χωρίς να κάνει κάτι ιδιαίτερο στο γήπεδο, όμως ακόμα και έτσι θα μπορούσε να πάρει ένα «επαγγελματικό» διπλό, αν ο Κοιλιάρας στην τελευταία φάση του ημιχρόνου, είχε την ηρεμία να πλασάρει σωστά, μόνος από το πέναλτι, στην ωραία ασίστ του Μάνου.
Η μπάλα αναπήδησε στο «χωράφι» του άλλοτε θρυλικού Αλκαζάρ, τόσο ώστε ο αριστεροπόδαρος μπακ-χαφ του ΟΦΗ να αστοχήσει.
Αυτή ήταν κατά την άποψη μου, η φάση του αγώνα.
Αν ο ΟΦΗ σκόραρε σε αυτή τη φάση και πήγαινε στα αποδυτήρια με το 0-1, η συνέχεια θα ήταν εύκολη.
Το ίδιο θα συνέβαινε ΑΝ στο φάουλ-κεραυνό του Ποτουρίδη, στο 46’ η μπάλα καρφωνόταν στο «Γ» της εστίας και δεν πήγαινε λίγα εκατοστά πιο πάνω, στο οριζόντιο.
Φάνηκε σε αυτές τις δυο φάσεις, ότι ο ΟΦΗ σε αυτό το παιχνίδι, δεν είχε την τύχη με το μέρος του.
Η μπάλα είναι που@#%να και αυτό το γνωρίζουμε.
Γιατί από ένα αχρείαστο κόρνερ, ο Απόλλων Λάρισας, που θα πανηγύρισε σα μεγάλη νίκη ακόμα και την ισοπαλία, μπήκε και μπροστά στο σκορ κόντρα στη ροή του αγώνα στο 84’, σε μια φάση που τα μαρκαρίσματα χάθηκαν και δεν υπήρχε ο παίκτης που θα μαρκάρει τον προωθημένο αντίπαλο κεντρικό αμυντικό.
Ενώ στο φάουλ του Ντίνα, στο 90' όπου η μπάλα πήγε ξανά στο οριζόντιο δοκάρι, φάνηκε ότι το παιχνίδι στη Λάρισα, ήταν για τον ΟΦΗ ένα ματς, που απλά δεν ήταν γραφτό να το κερδίσει.
Το χειρότερο είναι ότι ο ΟΦΗ το έχασε κι’ ολας (!) και δεν πήρε ούτε καν τον βαθμό που μπορεί να του φανεί πολύτιμος για τη συνέχεια.
Αν ο ΟΦΗ είχε χάσει κάποιο απ τα προηγούμενα παιχνίδια που κέρδισε με καρδιά και ψυχή, κανείς δεν θα έλεγε τίποτε.
Τώρα, που τα πράγματα έχουν αρχίσει να στρώνουν στα διοικητικά-οικονομικά, υπάρχουν και μεταγραφικές αφίξεις (αναμένονται και 2 σημαντικές ακόμη) , κακοφάνηκε σε όλους αυτό το αποτέλεσμα.
Ακόμα και αν κέρδιζε όμως, ο ΟΦΗ, ο δρόμος του για την άνοδο, θα παρέμενε δύσκολος.
Πρέπει όλοι στο σύλλογο, να ξεχάσουν γρήγορα αυτό το αποτέλεσμα, που φέρνει τον ΟΦΗ ξανά στον άχαρο ρόλο να «κυνηγάει» στην βαθμολογία (είναι στο -5 από την Παναχαική και στο -6 από τον Αρη) και να συνεχίσει την πορεία του.
Την Πέμπτη, το παιχνίδι με τον «Καραισκάκη» στο Γεντί Κουλέ, είναι σπουδαίο για πολλούς λόγους (ακολουθεί μετά και το «ξεκούραστο» τρίποντο επί του Αχαρναικού).
Θα πρέπει να δείξει ο ΟΦΗ στο γήπεδο του ξανά την εικόνα της ΕΝΟΤΗΤΑΣ που είχε στα προηγούμενα παιχνίδια, ώστε να μην προσφέρει πρόωρα χαμόγελα στους αντιπάλους του, ότι το τρένο της ανόδου χάνεται.
Τίποτα δεν έχει χαθεί ακόμη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ